odrębność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. odrębnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwość polegająca na byciu odrębnym, odmiennym od innych, swoistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odrębność narodowa, religijna. Odrębność stylu, warunków, przekonań. Mieć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrębność — ż V, DCMs. odrębnośćści; lm MD. odrębnośćści «właściwość tego, co odrębne, swoiste; rzecz, cecha różniąca» Odrębność językowa, narodowościowa, wyznaniowa. Mieć poczucie swej odrębności. Coś zatraca swoją odrębność … Słownik języka polskiego
Бущинский Стефан — Бущинский (Buszczynsky), Стефан польский писатель (1821 92). Учился на историко филологическом факультете Киевского университета и после 1863 г. путешествовал по Европе, печатая в разных местах свои сочинения под псевдонимом С. Буш (S. Busz.). Из … Биографический словарь
Бущинский — I (Стефан) польский писатель; родился в 1821 г. Учился на филологическом факультете киевского университета, и после 1863 г. путешествовал по Европе, печатая в разных местах свои сочинения под псевдонимом С. Буш. Из них известны: La Decadence de l … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
biopsychiczny — «odnoszący się do zjawisk psychicznych związanych z podstawowymi procesami życiowymi» Odrębność biopsychiczna mężczyzn i kobiet. Dojrzewanie biopsychiczne … Słownik języka polskiego
całościowy — «obejmujący, zawierający całość» Całościowy obraz, charakter czegoś. Całościowe ujęcie, opracowanie tematu, zagadnienia. ∆ Nauczanie całościowe «system nauczania znoszący odrębność przedmiotów szkolnych i wprowadzający na ich miejsce zagadnienia… … Słownik języka polskiego
egzotyka — ż III, CMs. egzotykayce, blm «ogół cech właściwych krajom o całkowicie odmiennym klimacie i cywilizacji; wprowadzenie tych cech do poszczególnych dziedzin sztuki; przedmioty, wytwory mające takie cechy; odrębność, obcość, egzotyzm» Egzotyka… … Słownik języka polskiego
ekskluzywność — ż V, DCMs. ekskluzywnośćści, blm «odosabnianie się, odrębność; elitaryzm» Ekskluzywność kastowa. Ekskluzywność filmu, programu radiowego … Słownik języka polskiego
etniczny — «związany z przynależnością do jakiegoś narodu, z jego kulturą; właściwy danemu narodowi; narodowy» Grupy etniczne. Cechy etniczne. Odrębność etniczna. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
etos — m IV, D. u, Ms. etossie, blm socjol. «obyczaje, normy, wartości, wzory postępowania składające się na styl życia i charakter danej grupy ludzi, określające jej odrębność» Etos mieszczański. Etos demokratyczny. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
heterogenia — ż I, DCMs. heterogenianii, blm «odmienność, odrębność, przynależność do innego rodzaju» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
